top of page
20240623_155839.jpg

Laibach - Luxor Live - 16 oktober 2024

Writer's picture: Loek WillemsLoek Willems

Laibach, een voor mij totaal onbekende band, Gemist eind jaren '80 toen deze excentrieke Sloveense band met de nodige theatrale aanpak furore maakte van achter het Oost-Europese/Joegoslavische front. Onbekend maakt onbemind, maar is zeker niet van toepassing hier. Wie de band voor het eerst ziet zou eigenlijk aan een foute parodie en softe kopie van Rammstein denken. Ware het niet dat zij dus de tijd ver vooruit waren met industriële, elektronische avant-garde rock en dus de eigenlijke inspiratiebron.

Eigenlijk is er geen echt muzikaal label te plakken op de band, hooguit politiek getinte avant-garde zonder compromis. Op het eerste oog komt alles nogal geobsedeerd over met alle elementen rondom fascisme, Stalinisme of Partizaanse strijd. In de tijdsgeest voor de val van de muur nogal eens verward met neonazisme. Niets is minder want het is een volkomen berekende antipathie voor wat te maken heeft met fascisme of totalitaire regimes.

We horen muziek die ergens wel elementen bevat van tijdgenoten als Depeche Mode, Art of Noise, en Kraftwerk aangevuld met trage noisy gitaarsound van Nine Inch Nails. Muzikaal van de hak op de tak en in geen hokje te stoppen dus. De avond staat in het teken van het uit 1987 afkomstige album Opus Dei. Het is even chaotisch als briljant, als je daar ook nog de authentieke filmpjes bij ziet. Wat deze avond herkenbaar maakt zijn de met fout Duits accent vertolkte eigen versies van Live is Life (Leben heisst Leben), One Vision (Geburt einer Nation) en een koddige finale met I want to know what love is. Een even bizarre als verwonderlijke avond met een visionaire stijl die door Rammstein commercieel doorvertaald is voor het grote publiek.


Een avond in filmpjes:


9 views0 comments

Recent Posts

See All

Comments


  • Facebook
  • Twitter
  • LinkedIn
  • Instagram

©2020 by Trip to Soundbytes. Proudly created with Wix.com

bottom of page