Opnieuw Doornroosje vandaag voor het laatste concert dit weekend. Het is geen trilogie concerten geworden na het cancellen van Mr. Punch. En nee dat was deze keer niet vanwege Corona maar een gebroken as van de tourbus als reden.
Wederom een zitconcert, die idem dito ook maximaal bezet is. Als Support act treedt Dax op, een bleu Nederlands meisje die zichzelf op gitaar begeleid. De bleuheid verdwijnt als ze zelfverzekerd haar liedjes in zet. Als een soort Nederlandse Suzanne Vega brengt ze fijne luisterliedjes over vooral dieren als fascinatie. Het is lekker lichtvoetig en een licht aperitief voor een kleurrijke hoofdact. Het zal mijn eerste kennismaking worden met een Japanse rockband. Enkele leden van Kikagaku Moyo gebruiken Amsterdam soms als thuisbasis voor Europese repetities en jamsessies. Daarmee ook is er een rijke combinatie van Europese/Amerikaans georienteerde rock met Oosterse invloeden. De spaarzame Japanse vocalen doen er niet zo veel toe om toch lekker in de set te blijven. We worden anderhalf uur meegezogen in een breed spectrum aan rockmuziek die zo’n beetje alles omvat. Het is alsof je niet alledaagse ingredienten als King Crimson, King Gizzard & the Wizard Lizard, Altin Gun en Jungle by Night in een wok gooit en het eindresultaat een smaakvolle combinatie oplevert met Japans sausje. Fijne band, zeker voor herhaling vatbaar.
Comments