Een nieuw 1-dagsfestival in het al talrijke festivallandschap. Het vind plaats in Kiewit-Hasselt op het Pukkelpop festivalterrein. Nuttig gebruik makend van de faciliteiten die al zo goed als klaar staan voor komende week. Er is een sterke line-up met acts die blijkbaar niet in het Pukkelpop weekend passen of beschikbaar zijn, maar zeker geen allegaartje aan slappe afvallers. Er komen ongeveer 15,000 mensen op deze eerste editie af, mooi verdeeld over een grote tent (ter grootte van de Lowlands Heineken tent) en twee wat intiemere tent (ter grootte van de Lowlands India tent). Door om en om grote tent 1 act te programmeren en daarna 2 acts in de twee kleinere tenten wordt het nergens extreem druk. Een mooie verdeling en fijne opwarmer richting Lowlands.
Vanwege de hitte en een nog pril herstel van mezelf sluiten we iets later aan en zien we als eerste de band Parquet Courts. Als eens eerder gezien met vooral Britse rauwe punkrock. Nu een jaar of zes later een verfijnde band met electronische en ritmische invloeden a la Talking Heads. Fijne start en tevens ook praktisch aangezien ze op Lowlands ook komen, maar helaas dubbel geprogrammeerd met Jungle.
Enkele weken geleden al een prima optreden op Best Kept Secret, nu een versneld weerzien met de Amerikaanse band Wolf Alice. Nu de nummers wat meer bekender klinken is de set net iets leuker om te volgen. Ook een toekomstig festival komen ze op de lijst om weer te zien.
Weer even terug naar een van de kleinere tenten. Daar staat de onbekende band Strand of Oaks. Het is een beetje folky/hippy achtig en past een beetje in het straatje van een band als Bear's Den.
Dan weer tijd voor de hoofdtent en een van de drie grootste acts van vandaag, Liam Gallagher. Ex-leadzanger van Oasis met een nog steeds grote rockster attitude. Hoewel het solo werk nooit is geworden wat de som der delen bij Oasis bracht lukt het redelijk goed een uur vol te spelen. Door een slimme balans opening Oasis covers - eigen nummers - Oasis covers - eigen nummers en finale met Oasis classics is het de nostalgie die hoogtij viert. Met nummers als Morning glory, Wonderwall en Champagne Supernova is het best vermakelijk. Goed genoeg om op Lowlands nog maar een keer te bekijken.
Er volgt nog een serie rocksenioren, waaronder de huidige band van Sonic Youth oprichter Thurston Moore die met zijn Thurston Moore band speelt. Je hoort de schakeling van begin jaren 80 new wave naar een soort van pre-grunge eind jaren 80.
Als je praat over grunge muziek en een band die wordt gezien als een van de inspiratiebronnen dan kun je niet om de Pixies heen. Gemist op Rock Werchter door het slechte weer, nu een mooie herkansing. Niet helemaal super bij stem weer, maar muzikaal nog altijd de oude Pixies stijl is het nog even leuk om terug te horen.
Een band die op alle major festivals dit jaar ontbrak, maar laat zien een utlieme headliner te zijn uit de generatie van laatste vijftien jaar, staat voor vandaag hier als headliner, Editors. De band rondom de charismatische zanger Tom Smith heeft een sterke set in huis. Het is een aangename mix tussen oud en nieuw werk. Vooral de afwisseling tussen de rocknummers, ballads en electronische dansbare songs werkt goed samen met verfijnd visueel werk. Na een stevige start met Racing rats en meestal afsluiter Papillion staat er nog ruim een uur muziek op het programma. Alles komt wel voorbij waaronder An end has a start, Smokers outside the hospital door, Sugar en het intrigerende No Harm als rustmoment. Wanneer je verwacht dat Munich het stevige slotakkoord is, tovert de band nog een extra toegift uit de hoed. De ballad No sound but the wind die in België legendarisch werd in de uitvoering op Rock Werchter. Een prachtig optreden als afsluting van een geslaagde eerste editie Hear Hear!
Comments