Eurosonic Noorderslag 2025

De editie van dit jaar kent wat wijzigingen in opzet vergeleken met voorgaande jaren. Zo is het gratis open podium met grote namen op de Grote Markt vervangen door een piepklein talentpodium in de buitenlucht. Daarnaast is de woensdagavond niet meer door de hele stad, maar is er een kleiner aantal podia in De Oosterpoort.

Woensdag 15 januari

Alles is vandaag dus geconcentreerd in De Oosterpoort. Is even wennen met wat minder struinen door de stad. De variant is dat er dus meerdere zaaltjes open zijn binnen het gebouw van De Oosterpoort (op de grote zaal na). We trappen af met Tuulikki Bartosik (een Estlandse multi-instrumentalist) en de Zweedse DJ/producer Sander Mölder. De muziek doet een beetje aan een live soundtrack denken met folky invloeden in combinatie met electro (in de verte een beetje in de buurt van Massive Attack's rustige nummers). Fijne opening.

Tuulikki Bartosik & Sander Mölder

Het vervolg is voor de Nederlandse band Real Farmer, met een mix tussen postpunk en wat invloeden garagerock. Niet goed, niet slecht, maar mis iets unieks in vergelijking met de grote hoeveelheid rockbands.

Real Farmer

Als volgend optreden gaan we naar de IJslandse Sunna Margrét die een beetje laveert tussen droompop en singer-songwriter muziek. Het is een beetje kabbelend.

Sunna Margrét

Van IJsland naar Oostenrijk in een paar passen. We zien KÄSSY een poging doen haar weg te vinden tussen alternatieve rock met een grungy sausje.

KÄSSY

Dan is het tijd voor wat meer muzikale kleur van de avond. Het funky collectief Arp Frique & The Perpetual Singers uit Rotterdam weet er een waar disco feestje van te maken met gospelinvloeden en lekkere uptempo funk.

Arp Frique & The Perpetual Singers

De laatste jaren staan er goede Franse bands op het programma van Eurosonic. Zo ook de volgende band Gwendoline, frisse electropop met een lichte jaren '80 sound (invloeden OMD en New Order).

Gwendoline

Na Gwendoline even heel kort langs Ella Marie uit Noorwegen, beetje indiepop met folky inslag.

Ella Marie

Het is eigenlijk al geen talent meer, want de Belgische Sylvie Kreusch diende zich vorig jaar al nadrukkelijk aan op diverse festivals. Het is eigenlijk dus de headliner binnen een showcase programma. Toch is het een prettige aanvulling deze gelikte show. Gestyleerd met een uitstekende band.

Sylvie Kreusch

Zoals het hoort op een afterparty werken de mannen van Getdown Services zich letterlijk in het zweet. Met pompende garagerock wordt het laatste beetje adrenaline aangesproken om de avond af te ronden en de nachtrust op te zoeken.

Getdown Services

Donderdag 16 januari

Vandaag is het dus weer een ouderwetse Eurosonic avond door de hele stad. Als globale avondinvulling kiezen we ervoor het grootste deel van de avond door te brengen in de buurt Boterdiep, oa Het Paleis, Simplon en Stadsschouwburg.

Als opener het Italiaanse collectie One Eat One. Het is een bont gezelschap dat bestaat uit enkele mensen met een beperking inclusief doventolk. Het is een Italo-disco show met een dansvloer die trillingen voor mensen met een auditieve beperking toch kan laten dansen. Al dansend wordt het publiek met fluorescerende draden wol versierd.

One Eat One

De Belgische Laryssa Kim is een talentvolle zangeres/componist. Ze begeleid zichzelf door haar stem te samplen als achtergrondkoor. Met gevoelige liedjes weet ze indruk te maken, waaronder een kwetsbaar nummer in Italiaans als afsluiter.

Laryssa Kim

Een naam om te onthouden is die van Chloe Qisha. Ze maakt indiepop met een rockrandje. Bij vlagen doet het denken aan een mengelmoes van Tom Tom Club, Blondie en Ting Tings. De discocover Funky Town laat de finale opveren.

Chloe Qisha

Een kruising tussen Kraftwerk en King Gizzard & the Wizard Lizard staat er in het programmaboekje omschreven. Een hoge kwalificatie die verwachtingen schept voor het Franse Meule. Het trio speelt met twee drummers voor op het podium en een analoge geluidsmachine bespeelt door de bandleider. Naast de analoge synthsounds wordt ook regelmatig afgewisseld met gitaar. Het drumwerk is superstrak en houdt de set spannend met een mix van psychedelische synth/gitaar. Is het goed jazeker, het was het beste van deze dag en een absolute aanrader om eens live te zien.

Meule

Een van de mooiste locaties tijdens Eurosonic is de Stadsschouwburg, daar staat de Engelse soulband MRCY. Het is een kruising van soul, pop en jazz. Zanger heeft een uiterst prettige stem, en de band heeft een multi-instrumentalist die zowat alles kan bespelen, toetsen, viool, saxofoon en gitaar. Talentvolle band, niet mijn stijl, maar kan wel groter groeien.

MRCY

In de kelder van Mutua Fides vinden we de twee belgen van Doodseskader. Een prima plek voor wat morbide muziek, daar waar de door Vindicat gebruikte wc's te smerig waren voor een festival, maar dat terzijde. Het zijproject van de bassist van Amenra heeft een wat rauwer uptempo karakter in het garagerock genre. De visuals doen ergens wel aan het spannende van Amenra denke.

Doodseskader

We zijn er dit jaar iets minder als andere jaren geweest voor bandjes. Toch heeft de Drie Gezusters ook altijd een leuk en gratis randprogramma in samenwerking met Pinguin Radio. Om even op te warmen van de grote markt (en schone wc te zoeken) kijken we onderwijl een bandje, de Nederlandse No Offense. Hun grungy/noisy achtige rock is best wel ok.

No Offense

Voor de finale van de dag belanden we in de Vera. Daar staat de Nederlandse band Library Card als afsluiter vroeg in de nacht. Postrock met variatie in tempo en qua muzikaliteit. In het hoge aanbod van postrock bands is deze band een aangename aanvulling met sterke frontvrouw.

Library Card

Vrijdag 17 januari

Derde en laatste dag Eurosonic al weer. Vandaag is het opnieuw zwerven door Groningen met gemengd succes. Globale avondinvulling, dit keer is het merendeel in de hoek van de Vismarkt (met iets minder succes bij Huize Maas) en de Grote Markt. Na een prima diner in het Pakhuis pikken we de eerste artiesten op in het Forum. Een Duitse popband maakt zijn opwachting. Milleniumkid is een enthousiaste band met een poppy sound dat een beetje gladjes klinkt als Munchener Freiheit en Wer Sind Helden.

Milleniumkid

We lopen langs Huize Maas waar we later hopen terug te komen om in de Witte Wolf eerst Bismut te gaan zien. Helaas bomvol dus lopen we weer terug via USVA waar we de Spaanse Mar Pujol zien. Het klinkt akelig ingehouden stil en niemand durft zelfs nog maar te fluisteren. Ingetogen gitaarliedjes onder begeleiding van cello. Warm maar ook wat eentonig.

Mar Pujol

Bij terugkeer bij Huize Maas belanden we in een lange wachtrij. Aanvankelijk stroomt de boel door, maar de delegates die via de Conference rij staan (of mensen die brutaal zich er voor uitgeven) krijgen continu voorrang. Dan maar verderop in de straat naar de Allround poolcentrum waar we nog een staartje meekrijgen van het Oostenrijkse Garden, die lichte indierock spelen.

Garden

Na nog een derde voorbij komst (en wederom lange wachtrij) laten we dit jaar Huize Maas maar voor wat het is. We gaan nog even snel langs voor de electronische formatie Velocity Made Good. Het is een Nederlandse versie van een soort Underworld, en ondanks de koude buitenlucht blijven de mensen aardig in trance doordansen.

Velocity Made Good

We duiken nog even de kelder van Mutea Fides in voor de Duitse noise/garagerock van Errorr. De band speelt erg gefocussed en zet een strak geluid neer.

Errorr

Mijn finale van de dag is in Grand Theatre bij Pamela. Een Franse rock/synth band zet een uitstekende meeslepende dansbare set neer onder aanvoering van een opzwepende Engelse zanger. De sfeer van The Cure, Joy Division en Depeche Mode komt voorbij.

Pamela

Zaterdag 18 januari

Waar Eurosonic eindigt start vandaag Noorderslag. Voordat het zover is gaan we nog even langs bij Jagersonic in de Vera. Onder de hoede van dj De Rooie Jager wordt er een feestje gebouwd onder het mom "Tegenzin is ook zin". Traditioneel is Jagersonic een potpourri van rock tot Nederlandstalige kitsch en alles er tussenin. In de kelderbar spelen de mannen van Florida Men en onder de akoestiek (lees herrie) van de kelder wordt er een bombastische rockset gespeeld.

Florida Men

De man die alles aan elkaar praat of zingt is Danny Panadero, de sympathieke Amsterdamse volkszanger/entertainer die ook nog eens aardig op zijn mondharmonica kan spelen.

Danny Panadero

De laatste jaren staan er altijd wel aardige goede nieuwe Nederlandse (of Belgische) bands op het podium. Zo nu ook de Noord Limburgers Andy and the Antichrist. Fijne melodieuze rock, die beetje midden houdt tussen Hallo Venray en Buffalo Tom.

Andy and the Antichrist

Een inmiddels gewaardeerde live act is Wodan Boys, het zijproject van twee leden van Son Mieux, waarin zij hun rauwe kant kwijt kunnen met post- en garagerock. Voor ons eindigt Jagersonic en gaan we op naar de Oosterpoort.

Wodan Boys

Dan wordt het tijd voor Noorderslag. De dag dat een doorsnee van de huidige en opkomende Nederlandse popindustrie bij elkaar komt en de popprijs wordt uitgereikt. Zoals al jaren wordt de hele Oosterpoort in beslag genomen door ongeveer zo'n tien verschillende podia. Geen tijd om je te vervelen. Wat niet lukt is om Higpy te gaan zien want de wachtrij naar de zaal puilt uit. We gaan naar een ander groot podium waar Hannah Mae speelt. Ze was al bekend door De Beste Zangers en heeft het zelfs al geschopt tot een Top 2000 klassieker met de Belgische zanger Metejoor met het nummer 'Wat wil je'. Deze hit komt ook voorbij waarbij de toetsenist het duet mee voor zijn rekening neemt. De muziekvarieteit van Hannah Mae blijkt verrassend breed, met licht southern rock/folk invloeden, stevige rock en ook singer/songwriter werk. Het missen van Hiqby leidt dus tot een ontdekking.

Hannah Mae

Wat nog een verrassing is, is zangeres Bente. Stoeren meidenrock met ook af en toe breekbare liedjes er tussen. Het is zeg maar de pittigere versie van Froukje, met een rockband a la Anouk er achter. Ze vliegt er vol overgave in en geniet ook ondertussen van de vibe met band en publiek. Opnieuw een aanrader om vaker live aan het werk te zien.

Bente

Dan hebben we Heath op een kleiner podium, waar we op tijd voor klaar gaan staan. Voor mij al geen verrassing meer vanwege het voorprogramma van DeWolff vorig weekend. Nu dichterbij nog intenser meegemaakt en meegesleurd in de psychadelische bluesrock met prachtig mondharmonica werk. De absolute topper van de avond.

Heath

Elk jaar is er natuurlijk de traditie de uitreiking van de popprijs. Dat is meestal iemand die het afgelopen jaar verdienstelijk is geweest binnen de Nederlandse popmuziek. De meeste speculaties gingen uit naar Froukje, of wellicht Son Mieux of Eefje de Visser. Verrassend, maar gezien de prestatie 4x een nummer 1 hit binnen een debuutjaar en streamingrecords is het dit jaar Roxy Dekker geworden. Daar hoort ook meestal een gastoptreden achteraan van zo'n half uur of drie kwartier. Net zo snel als Roxy is opgekomen was het ook wel weer klaar. We konden concluderen dat het 9 'fantastische' minuten waren, tja...

Roxy Dekker

Het laatste optreden van de avond pikken we mee bij de band Another Taste. Het is onvervalste disco met funky elementen. Altijd lekker om met een flinke klapper de avond als after party af te sluiten.

Another Taste

Bij het naar huis gaan is in de foyer nog een dj actief voor bij het laatste drankje. Of om nog even te kletsen en afscheid te nemen van het gezellig clubje waar we al jaren mee gaan naar Groningen. Een lange reis met weer mooie herinneringen en voldoende inspiratie om bands te gaan volgen of opnieuw uit te checken. Vanuit de oogst van dit jaar zullen Tuulikki Bartosik, Arp Frique, Gwendoline, Sylvie Kreusch, One Eat One, Chloe Qisha, Meule, Library Card, Velocity Made Good, Pamela, Andy and the Antichrist, Hannah Mae, Bente, Heath en Another Taste een volgend bezoek tijdens komende festivals wel halen. Eurosonic Noorderslag 2025 was een geslaagd feest van de nieuwe mogelijke sterren van de toekomst.