Er zijn artiesten die je ooit een keer live gezien moet hebben. Bruce Springsteen is een van hen, maar opmerkelijk genoeg nog nooit echt op mijn bucket list gestaan. Vandaag komt daar verandering in met een bezoek aan het Goffertpark in Nijmegen. Het begint met een stralend zonnetje als we tegen vijf uur al aan komen. Na ruim een uur is er het voorprogramma van Benny Sings. Het ligt niet echt in lijn met de act van vanavond, een beetje soul/jazz wat vooral kabbelend op de achtergrond goed werkt im bij te kletsen. En ach het dood de tijd een beetje. Ondertussen wordt de lucht wat grauwer en kunnen we ons behalve voor Bruce ook op gaan maken voor een zomers buitje.
Stipt om kwart voor acht treedt hij samen met zijn E Street Band aan. Bij opener Prove it all right rockt het gezelschap er al stevig op los. Wat volgt is een imposante dwarsdoorsnede door zijn oeuvre met vooral veel album tracks, en daarmee niet veel minder (zo niet beter) dan zijn populaire hits. Na ongeveer vijftig minuten is het eerste feest der herkenning met Hungry heart van het album The River (waarvan de titeltrack verrassend genoeg niet voorbij komt vanavond).
Prove it all right
Hungry heart
In het middenstuk van de drie uur durende show komen ook veel persoonlijke momenten voorbij. Hij gebruikt dit ook als eerbetoon aan artiesten die hem geinspireerd hebben zoals in de Commodores cover Nightshift. Gevolgd door het emotionele eerbetoon aan zijn eerste band toen hij 15 was, en waarvan hij letterlijk de laatste overgeblevene is. In dit Last man standing speelt hij akoestisch alleen begeleid met trompet. Maar het draait niet alleen om Bruce deze avond, er is volop inbreng voor de muzikanten van de E Street Band. O..a. gitaristen Nils Lofgren & Little Steven, drummer Max Weinberg, echtgenote Patti Scialfa en Jake Clemons (neef van overleden saxofonist Clarence Clemons) dragen allen hun steentje bij.
Nightshift (Commodores cover)
Last man standing
Little Steven (Steven van Zandt)
Jake Clemons on sax
Max Weinberg
Als het laatste uur aangebroken is wordt het een aaneenschakeling van bekende hits of populaire albumtracks zoals Badlands, Thunder road en Tenth Avenue freeze-out. De poncho's zijn inmiddels weer uit en het door Patti Smith bekend geworden Springsteen nummer Because the night wordt volop meegezongen. De encores zijn met Born in the USA, Born to run, Glory days en Dancing in the dark een feest der herkenning. Voor het definitieve afscheid wordt de E Street Band nog bedankt en komt deze uitvoerig aan bod in het eindfeestje met cover Twist and shout. Waarna Springsteen nog voor de laatste maal terug komt met het ingetogen acoustische solo nummer I'll see you in my dreams. Met een breekbare hese stem (niet altijd even zuiver vanavond) komt dit wel binnen. 3 uur en 30 nummers later is het dus definitief afgelopen. 74 jaar oud en die energie is echt ongelofelijk. En dat alles onderhoudend zonder overdreven video/lichtshow of vuurwerk, maar gewoon een eerlijke onvervalste mix van rock en soul. De working class hero bewijst het gelijk dat puurheid en bescheidenheid soms groter kan zijn dan sterrendom. Een grootheid in eenvoud!
Because the night
Thunder road
Born to run
Dancing in the dark
Tenth Avenue freeze-out
Twist and shout cover
I'll see you in my dreams
Volledige setlist
Opmerkingen