Arriving Somewhere But Not Here? 'Hè, wat, ken ik niet?', 'Pfff, wat een langdradig intro?', 'Gauw doorskippen svp' of 'Hmm, klinkt toch niet slecht, effe langer luisteren". Ongetwijfeld de reacties die deze nieuwkomer zal oproepen in de Top 2000 op Tweede Kerstdag even na vijf. Er zal ook een groep liefhebbers zijn die zal zeggen 'Eindelijk, veel te lang geduurd, dit is een instant klassieker in spé!!!'. En ja waarom niet, vergelijkbaar lange nummers als Fool's Overture, Telegraph Road en Echoes zijn in de loop der jaren stabiel opgeklommen naar de hoogste regionen van de Top 2000. Ja maar dat zijn toch nummers van echte Top 2000 artiesten als Supertramp, Dire Straits en Pink Floyd? Dus hoezo Porcupine Tree?
Wel, dit nummer had al een cultstatus via de Snob 2000 en daarmee ook veel nieuwe ambassadeurs voor de Top 2000. Het moest gewoon nog gebeuren, en het momentum was er dus dit jaar.. Wie heeft opgelet zag met een uitverkochte Ziggo Dome en de headliner status op Bospop de verlate erkenning voor en door het grotere publiek. En het publiek is waarachtig niet een belegen generatie, maar veel jonge muziekliefhebbers lijken de band ontdekt te hebben. De neo-prog band Porcupine Tree kan (samen met Tool) worden gezien als de eigentijdse tegenhanger van Pink Floyd van de laatste 25 jaar. Dat is een gewaagde kwalificatie, die de parallellen wel waarmaakt als je naar de albums van de band luistert. Maar vooral ook als je hen live aan de gang ziet met onderhoudende shows. Voor bij wij de interesse is gewekt om meer te luisteren even een crash course. Aangezien het als zoeken in een hooiberg is 10 Porcupine Tree nummers via de video's hieronder. Of via deze Spotify lijst: https://open.spotify.com/playlist/5bBiqaOkoUXe4zg1CSJbWl?si=6e454452962a496e.
Trains, door zanger-bandleider Steven Wilson eens het enige nummer genoemd dat het dichtst bij een pophit komt.
Of the new day, de semi-ballad afkomstig van het recente album Closer/Discontinuation.
The sound of muzak, opnieuw een van de weinige poppy nummers van Porcupine Tree met prachtige gitaarsolo.
Way out of here, powerballad met metal invloeden, passievolle duo zang van Steven Wilson en John Wesley.
Arriving somewhere but not here, in 2019 door Nederlandse muziekliefhebbers als nr 1 in Snob 2000 verkozen.
Anesthetize, een meesterwerk at in drie delen van in totaal bijna 18 minuten weet te boeien.
Even less, fijne powerballad, oudje uit 1999 dat nog regelmaat in de setlists van Porcupine Tree.
Harridan, stevige funky rocksong, die als single eind 2021 uitkwam ter aankondiging van de comeback tour in 2022
Fear of a blank planet, titeltrack van het gelijknamige album uit 2009.
Ben je nog niet afgeknapt en wil je meer, dan kom je met deze drie live albums een hele stap verder in het avontuur dat Porcupine Tree heet:
Anesthesize live 2010: https://open.spotify.com/album/7pW99iYcVMpXo8pdTgAoRr?si=1ASAsyxCROuj8mfnyFeaFw
Octane twisted live 2012: https://open.spotify.com/album/5ewjQytadDq2Ox2mEih9Bv?si=wGyBRkBgTBiSvNrL7J_EMQ
Closure/continuation live in Amsterdam 2022: https://open.spotify.com/album/6hsnf0J4HhAGfrbcIOmGDY?si=zZfiIihOR8qD5z4HpGnbuw
Krijg je nog niet genoeg, dan is er nog genoeg boeiend solowerk te vinden van bandleider Steven Wilson.
Veel plezier!
Comentarios