top of page
20240623_155839.jpg
  • Writer's pictureLoek Willems

Arcade Fire, Pinkpop 2014 - Vluchten kan niet meer

Landgraaf, 9 juni, 19.30. Daar staan we dan, op een afstand zien we onheilspellende donkere wolken op ons afrollen. Verontruste appjes stromen binnen uit Brabant alwaar de ernstige onweersstorm al heftig toeslaat.


We vertrouwen op de lokale meteologen die uit historische data opmaken dat het draf- en renterrein nog nooit een blikseminslag heeft gehad. Daarnaast is het terrein omgeven met bliksemafleiders die klappen zou moeten opvangen. Het is een gecalculeerd risico maar niet zonder gevaar met zo'n enorme mensenmassa gevangen in een fuik. Afgelasten en iedereen laten vluchten op straat onder de bomen of elkaar verdrukken bij de uitgang? Nee, dan zouden er sowieso slachtoffers vallen, dus toch doorgaan!


Op het verlanglijstje staat Arcade Fire, de veelzijdige Canadees band, die een dijk van dubbelalbum heeft afgeleverd. De spanning voor dit optreden neemt even de andere spanning weg. Een immens jaren 80 disco decor vol glitter en glamour siert het podium. De apocalyptische donderwolken boven het podium vormen een surrealistisch geheel. De eerste tonen worden ingezet en het uiterst dansbare Reflektor brengt ons meteen in de sfeer. Het belooft een opzwepend uurtje te worden en we raken in trance.


Muziek doet even het dreigende gevaar vergeten. Tijdens The Suburbs kleuren de wolken groenpaars en steekt de wind op. Arcade fire gaat vurig door en we blijven ons onaantastbaar voelen. Vanaf No cars go en Afterlife daalt de plensbui op ons neer. Getogen in poncho's dansen we door en het leidt tot een collectieve extase. Vluchten kan niet meer, dan maar feesten. Bij Here comes the night time gaat letterlijk licht uit. Het confettikanon markeert de climax en de neergedaalde confettisnippers vormen een plakkerig geheel op onze poncho's. De bliksemflitsen blijven niet meer uit en Arcade fire kort concert in met nog 1 toegift, Wake up. Nou dat waren we al, want het was een uitzinnig optreden.


Na de laatste tonen vluchten we weg bij podium. Op advies van de koelbloedige Eric Corton wordt de hele massa rustig gehouden en gemaand te knielen. Na ongeveer tien minuten zit het heftigste gedeelte van de onweersbui er op. Nat en vol adrenaline gaan we met uitgelaten gevoel de rest van de groep weer opzoeken. En met verlengde pauze gaat gelukkig daarna het afsluitende optreden van Metallica nog door. Zelden hebben we James Hetfield zo'n persoonlijk optreden zien geven, een prachtige bonus.






17 views0 comments

Yorumlar


bottom of page